Free download.
Book file PDF easily for everyone and every device.
You can download and read online Verzamelde poëzij file PDF Book only if you are registered here.
And also you can download or read online all Book PDF file that related with Verzamelde poëzij book.
Happy reading Verzamelde poëzij Bookeveryone.
Download file Free Book PDF Verzamelde poëzij at Complete PDF Library.
This Book have some digital formats such us :paperbook, ebook, kindle, epub, fb2 and another formats.
Here is The CompletePDF Book Library.
It's free to register here to get Book file PDF Verzamelde poëzij Pocket Guide.
leondumoulin.nl: Verzamelde poëzij eBook: Adam Simons: Kindle Store.
Table of contents
Het kan echter geen kwaad reeds bij voorbaat te waarschuwen, vooral nu het stelsel dreigt aangeprezen te zullen worden door hen, die anders in den regel tegen staatsexamens te velde trekken. Spruyt heeft mijns inziens volkomen gelijk, wanneer hij zegt dat zij, die door het eigenaardige hunner wetenschappelijke richting, de kans missen om als hoogleeraar aan een rijksuniversiteit te worden geplaatst, in de gelegenheid moesten worden gesteld om aan die universiteiten hun licht te doen schijnen, en, zoo zij het vermogen, dat der staatshoogleeraren te verduisteren.
Intusschen zal, in de eerste plaats, de regeering wel doen met zich bij de keuze van hoogleeraren te verheffen boven de kleingeestige vrees voor den invloed van radicale meeningen, in welken zin dan ook, die zij wel van hare spreekgestoelten kan weren, maar wien zij daarom het zwijgen niet kan opleggen. Niet, dat ik het dwaze denkbeeld zou willen verdedigen om van het onderwijzend personeel onzer hoogescholen met opzet een. Geen enkele richting heeft uit zichzelve recht om aan de hoogescholen vertegenwoordigd te worden; maar de wetenschap heeft er in het belang van het vaderland recht op, dat hare uitstekendste beoefenaars aan de hoogescholen verbonden worden.
- The auction you are viewing has now ended.
- Visions of Introversion!
- Hospital Field!
- Een bezoek aan de Philippijnsche Eilanden.
- Quarantined Planet 3: The Ark Angels?
Ik vrees intusschen dat die richtingen, van welke in onze dagen de strijd tegen het openbaar hooger onderwijs uitgaat, er juist niet naar verlangen, dat hunne woordvoerders aan de rijksuniversiteiten geplaatst werden, hetzij dan als hoogleeraren, hetzij als privaatdocenten.
Niets zou gemakkelijker geweest zijn dan de Calvinistische godgeleerden der Vrije Universiteit in onze vier academiesteden cursussen te laten houden zonder daarvoor collegegelden te heffen. Het zou aan de Nederlandsche Calvinisten geringer geldelijke opoffering hebben gekost, dan de instandhouding eener volledige hoogeschool zal eischen. Wel zullen de hoogleeraren der Vrije Universiteit, zoo zij eenigen invloed op de maatschappij hopen uit te oefenen, het oog moeten slaan op de studenten der Amsterdamsche universiteit, en ik kan mij dan ook moeielijk voorstellen, dat bijvoorbeeld de schrandere rechtsgeleerde, die dezer dagen zich de benoeming tot hoogleeraar aan de Vrije Universiteit liet welgevallen, dat gedaan heeft in het vooruitzicht dat alleen de studenten in de rechten aan die universiteit zijne lessen zouden volgen.
Maar in het algemeen schijnt het uitoefenen van invloed naar buiten, door de voorstanders van het bijzonder hooger onderwijs, minder begeerlijk te worden geacht, dan het voorrecht van een eigen school te bezitten, waarin men volkomen heer en meester is. Ik betwijfel het daarom, of vooralsnog een betere wettelijke regeling van het stelsel der privaatdocenten, zooals Dr. Spruyt die verlangt, de gevolgen zou hebben die hij zou wenschen. Vermoedelijk omdat men meent zijne partij zuiverder te zullen bewaren, zoo men haar binnen de muren van. Men wil liever arbeiden voor een kleine keurbende, die men van alle andere invloeden kan vrijhouden, dan te midden der maatschappij, die door allerlei wind van leering beroerd wordt.
Dat doet men bij het lager onderwijs, waar men afzonderlijke scholen voor honderden sticht, maar het godsdienstig onderwijs voor de duizenden die op de openbare school gaan, verwaarloost; dat doet men voor het hooger, waar men zijne geldelijke en wetenschappelijke krachten uit het gansche land te zamen brengt, om die aan de opleiding van 29 jongelieden te besteden. Dit afgezonderd optreden is in alle opzichten een betreurenswaardig verschijnsel. Terecht zegt Dr.
Enkele talenten zullen aan die inrichtingen een zekeren luister geven, in het algemeen zal men zich met middelmatigheden of nog minder moeten tevreden stellen. Naar geleerden toch zoekt men niet, maar in de eerste plaats naar mannen, die de formulieren van het kerkelijk geloof willen onderteekenen.
Maar nog een ander gevolg van de opluiking van het bijzonder hooger onderwijs hebben wij te betreuren; in mijn oog het rampzaligste, namelijk de mindere waardeering van ons hooger onderwijs door de natie. Zoo lang onze hoogescholen bestaan, waren zij in zeker opzicht de trots van het gansche volk. Ieder Nederlander verheugde zich in den roem die van hen uitging.
- Paul Celan - Verzamelde Gedicht on Vimeo;
- God The Irresistible.
- Debris Road.
- _Sanders en Maas_Goed Gelezen.
- Artificial Intelligence: A Guide to Intelligent Systems.
- They Wont Know Me.
Niemand kan den omkeer ontkennen dien de openbare meening op dit punt in de laatste jaren heeft ondergaan. Eerst door de Calvinisten, daarna door de Katholieken, is het zaad van wantrouwen tegen onze universiteiten met milde hand gestrooid. Er zijn wellicht geen twee mannen in ons land, die in ruimer kring op het bloote gezag van hun woord worden geloofd, dan Dr. Kuyper en Dr. Sinds ons hooger onderwijs door hen wordt aangevallen en veroordeeld, zijn talloos velen, die over de waarde van dat onderwijs niet kunnen oordeelen, onze universiteiten gaan beschouwen als inrichtingen, die meer schade aanrichten dan nut stichten, en die in elk geval de geldelijke offers die de natie zich voor hen getroost, niet waard zijn.
Daarbij komt dat onder hen, die geneigd. Vandaar een zekere impopulariteit van ons hooger onderwijs; inderdaad een bedenkelijk verschijnsel. Wat zal ons het gunstig oordeel beten van het klein getal der wetenschappelijke mannen, die onze hoogescholen van nabij kennen en kunnen waardeeren; wat de stemmen uit het buitenland, die bij elke gelegenheid luide verkondigen dat aan de Nederlandsche universiteiten de aloude vermaardheid luisterrijk gehandhaafd wordt?
Laat ons evenwel hopen, dat wij hier te doen hebben met een voorbijgaand verschijnsel.
GERAARDSBERGEN
Ik heb er nog goeden moed op, dat de Nederlandsche natie, al kan zij zich niet, door volledige kennisneming van den arbeid onzer hoogleeraren in alle vakken, van hunne werkzaamheid overtuigen, toch liever op gezag van Dr. Spruyt zal willen gelooven, dat liefde tot den arbeid en hartelijke belangstelling in de waarheid bij hen in ruimen mate worden aangetroffen, dan dat zij van Dr. Schaepman, die vermoedelijk nimmer een Nederlandsche collegiezaal heeft bezocht, zal aannemen dat alleen de financieele prikkel de Nederlandsche hoogleeraren kan weerhouden van luiheid en werkeloosheid.
De lezers van de Gids zullen het mij niet ten kwade duiden, indien ik het vermoeden uit, dat voor de meeste hunner de hei-. Zij zullen hunne nieuwsgierigheid volledig kunnen bevredigen door de lezing van het hier aangekondigde geschrift, waarin de Heer Sloet met noeste vlijt en groote nauwgezetheid, alles heeft bijeengebracht wat omtrent deze heilige en hare vereering te vinden is. Oorspronkelijk een heidensche godin, later door de legende tot dochter van een koning van Portugal gedegradeerd, die den marteldood leed voor hare belijdenis van het Christendom, is de Heilige Ontkommer voor ons dubbel belangrijk, omdat zij hier te lande in de middeleeuwen in hoog aanzien was.
Zij zou volgens de overlevering te Steenbergen begraven zijn. Merkwaardig genoeg ligt in de nabijheid van Steenbergen het dorp Poortugael. Dat deze naam eenigen invloed heeft gehad op de legende van de H. Ontkommer, of omgekeerd, ligt voor de hand. De Heer Sloet heeft bij zijne onderzoekingen een aangename voldoening kunnen smaken.
In het jaar werd door G. Cuperus die in de Acta Sanctorum het leven der heilige beschreef, een onderzoek ingesteld, door middel van katholieke priesters in de Nederlanden, aangaande de vereering der Heilige Ontkommer te Steenbergen.
Cookie usage
Dit onderzoek leidde echter tot niets. De Heer Sloet, die een nieuw onderzoek instelde, heeft gevonden wat voor jaar verborgen bleef. Zoo blijkt het weder dat voor den onvermoeiden navorscher altijd nog wel een aartje te lezen blijft. Uit het warm geschreven Avant-propos vernemen wij dat de stichters van het nieuwe Magasin in de eerste plaats de beleedigde en vervolgde Kerk, de miskende en belasterde katholieke waarheid wenschen te verdedigen.
Die waarheid - roepen de stichters uit - de wetenschap verstoot haar, de geschiedenis ver-. De oprichters van het tijdschrift willen plaats nemen te midden van de roemrijke strijders, die hen zijn voorgegaan. Men hoort, de toon is strijdlustig genoeg. Toch willen zij in hun orgaan geen enkele materie buitensluiten. Uit een artikel van een der stichters, H. Dat de katholieken in onze moderne maatschappij op het gebied van kunst en letteren, zoowel als op dat der politiek, een geheel eigene plaats innemen en een afzonderlijke groep vormen, is een feit waaraan niet te veranderen valt.
Dat zij binnen dien kring in het volle licht der openbaarheid hunne beginselen met kennis en talent verdedigen, is al wat men van hen kan eischen. Alleen aan dien eisch zal men het nieuwe tijdschrift mogen toetsen, dat wij naar deze eerste aflevering nog niet wenschen te beoordeelen.
De Gids. Jaargang 48 meer over deze tekst.
Alle de Werken; - PDF Free Download
Vorige Volgende. Letterkundige kroniek. Lachen, lieven, lijden , Gedichten van H. Haarlem, J. Uit eigen en vreemde gaarde , Gedichten van G. Amsterdam, C.
Roeselare, De Seyn Verhougstraete. Hij lijkt te zeggen: literatuur is een afspiegeling van het leven, van het eigen geleefde leven. Een dergelijk standpunt strookt allerminst met een van de kenmerken van het symbolisme, de zogenaamde autonome kunstopvatting, waarin literatuur geen derivaat van de werkelijkheid is maar een op zichzelf staand kunstwerk dat alleen naar zichzelf verwijst en niet naar de wereld daar buiten. Verder, zegt Slauerhoff, als je gedichten biografisch leest, doe dat dan onbevooroordeeld.
MANILLA EN OMSTREKEN.
Hij zal hier ongetwijfeld doelen op de morele afkeuring van vooral de eerste generatie critici en pleitbezorgers van Rimbaud op de homoseksuele vriendschapsrelatie tussen beide dichters. Het antiburgerlijke van die relatie en het verzet tegen de vigerende seksuele norm zullen Slauerhoff vooral hebben aangesproken: Rimbaud verbindt zich met Verlaine: uit verzet tegen de publieke opinie en tegen Verlaines huwelijk. Het behoeft geen commentaar dat Verlaine niet de man was om tot deze waardigheid en vrijheden te stijgen.
Rimbaud ziet dit spoedig in, veracht en verwaarloost hem. Ook alcohol kan den eigenlijk oergezonden Rimbaud niet verder brengen. Slauerhoff beoordeelt de vriendschap tussen Verlaine en Rimbaud niet op de morele aard van hun seksuele vriendschap [viii] maar op het verzaken, door Verlaine, van de radicale antiburgerlijke weg die Rimbaud is ingeslagen en voortzet. Beide vergiften, drank en vriendschap, laat hij [Rimbaud] dan varen. Dit zal het scheidingsproces met de literatuur versneld hebben. Niet beslist; essentieel had het zich al voltrokken.
Zijn literaire interesse die nog bestond, getuige het uitgeven van Une saison en enfer kreeg den genadestoot door een ontmoeting met den bekeerde Verlaine. Berouw, zonde, berouw, etc.